KURABİYE KOKAR BENİM EVİM…

Mutfak tezgahında bir borcam, borcamın içinde de mis gibi kurabiyeler, kekler, poğaçalar… İşte böyle bir evde büyüdüm ben. Okuldan eve gelince, çok acıktım yemeği nasıl bekleyeceğim, deme fırsatım olmadı hiç. Her daim sıcacık lezzetiyle içimi saran anne eli değmiş atıştırmalıklarım, eve misafir geldiğinde çayın yanında yenecek keyif dolu lezzetler eksik olmadı evimizden. Annem evimizi sevgisiz hiç bırakmazdı.  Sabah uyandığımda mis gibi el açması böreğin kokusu, gece saat kaç olursa olsun babacığımın yaptığı pastaneyi aratmayan şerbetli, sütlü tatlılar… İstisnasız her gece yemekten sonra çay demlenirdi evimizde. Çay da boş içilmezdi babama göre. Yanında bir tatlısı olacaktı bir de kaliteli çay filmiJ Çayın yanına bir şeyler yapmak ve yemek bizim evimizin geleneğiydi.

 Şimdi ben de yeni yuvamda mutluluğumuza lezzet katsın diye mis gibi sevgi dolu kurabiyeler yapıyorum. Dostlar gelsin, her akşam çay demlensin, hoş sohbetler edilsin, mutluluğumuz daim olsun, misafirliğe gittiğimde elim boş olmasın, yiyen kurabiyelerimden bir daha yemek istesin diye. İşte bu blogu da mutluluğun sırrı sevgi dolu sıcak lezzetlerimi sizlerle paylaşmak için açmış bulunmaktayım.J